Jestem człowiekiem wielu zainteresowań. W skrócie.
Na pierwsze zajęcia Aerial Silks poszłam w lutym 2016 roku i była to miłość od pierwszego wejrzenia. Szarfy miały w sobie grację i ekspresję tańca, równocześnie będąc wymagające siłowo i kondycyjnie jak wspinaczka. W ten sposób łączyły moje dwa ulubione sporty. Od tamtej pory nieprzerwanie ćwiczę taniec na chuście wertykalnej chociaż z różną intensywnością. Stał się on dla mnie długo poszukiwaną odskocznią od codzienności. Dwukrotnie wystąpiłam na Gali Festiwalu Małych Form Teatralnych w Teatrze Groteska. Brałam też udział w plenerze multidyscyplinarnym “Przestrzeń Ulicy Mazowiecka KRK” organizowanym przez grupę artystyczną m37a oraz w Mistrzostwach Polski w Akrobatyce Powietrznej w 2018 roku. Możecie też spotkać mnie w roli certyfikowanego instruktora w jednej ze szkół w Krakowie. Najlepiej jednak odnajduje się w uprawianiu aerial silks w “plenerze”, pośród opuszczonych murów czy natury. Tam czuję największą wolność wychodząc ze sztukami cyrkowymi w przestrzeń publiczną.
Oprócz szarf jest też fotografia. Moja druga miłość, która sukcesywnie rozwija się od ostatnich 10 lat w wersji cyfrowej jak i analogowej. Od 2016 roku związana jestem z Miesiącem Fotografii w Krakowie poznając tajniki organizacji imprez masowych w gronie niezwykle inspirujących osób. W zeszłym roku razem z Kasią Orzechowską stworzyłyśmy projekt fotograficzny “Dialog”, który swoją premierę miał na zorganizowanej przez nas wystawie w Eszewerii w Krakowie w ramach festiwalu “Krakow Photo Fringe”.
Pasjonuję się szeroko pojętą historią sztuki i kulturą, a w podróżowaniu najbardziej lubię te małe historie tubylców składające się na obraz danego miejsca. Wyprawy najbardziej lubię łączyć z reportażami z danych regionów nakreślające tło i kontekst miejsca.
Kto zna mnie osobiście wie, że mogłabym jeszcze długo wyliczać, ale nie po to tu jesteście – najwięcej dowiecie się ze spisanych przez nas historii!
Jeśli Wam mało, to możecie też przeczytać co miałam do powiedzenia w rozmowie z #wolomfk tutaj.